Wtedy nie pozostaje nic innego jak dać sobie trochę wytchnienia, gdyż jest się tylko człowiekiem. Wiele ograniczeń da się przełamać, lecz wymaga to czasu, tym bardziej w świecie, który dostarcza zbyt wielu bodźców. Szczególnie teraz, gdzie bombardują z każdej możliwej strony, przez co trudno zachować spokój ducha, by móc w pełni skupić się na sobie i tym co dobre.
Będąc otaczanym negatywną energią, jest to dość trudne, gdy jest to kosztowne, bo zabiera cenne zasoby do rozwoju. Lecz jest to nieuniknione, aby nauczyć się w tym funkcjonować, tworząc osłonę, która mogłaby filtrować te istotne, dotyczące mnie, mogące mi zagrozić i w jaki sposób je zmienić, by móc na nie wpłynąć z odpowiednim zasobem.
Wydawać się może, że nic w tym trudnego, aby tak po prostu się odciąć, jednak bardzo ciężkie, będąc bardzo czułym na wszystko dookoła. Warto zacząć tworzyć miejsce, które będzie azylem, własną świątynią, pozwalająca zajrzeć wgłąb siebie.
Naradza się kolejny problem, nie ustające dążenie do perfekcji, zrobienia wszystkiego idealnie, bez przerwy, co daję bolesny "wewnętrzny" upadek, niespodziewane odcięcie, sprawdzające na ile jest się w stanie zatrzymać, by móc modyfikować rozwiązania, dające spełnienie.
Comments